16-10-2013   ഇന്ന് ബലിപെരുന്നാലായിരുന്നു.ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു ഈദ്‌-മുബാറക്.


                          ഇങ്ങനൊരു പെരുന്നാൾ എന്റെ ജീവിടത്തിൽ വരാനിരിക്കുന്നെന്നു ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ  പോലും വിജാരിചിരുനില്ല.പുതു വസ്ത്രങ്ങളില്ലാത്ത,പുതിയ ചെരുപ്പുകളില്ലാത്ത,പത്തിരിയുടെയും ഇറച്ചി കറിയുടെയും  ഗന്ധമില്ലാത്ത ബന്ധു വീടുകളിൽ സന്ദര്ശനമില്ലാത്ത  ,ഉപ്പയും ഉമ്മയും ജീവിചിരുനിട്ടും അവരെ കാണാനാകാത്ത പെരുന്നലിനെക്കുറിച്ച് അന്നൊന്നും  എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

                 രാവിലെ നേരത്തെ എഴുനേറ്റു പത്തിരിയും ഇറച്ചി കറിയും ഉണ്ടാക്കാൻ സഹായിച്ച് കുളിച്ചു പുതു വസ്ത്രമാനിഞ്ഞു തക്ബീർ ഏറ്റു ചൊല്ലി സോക്ക്സും നമസ്ക്കരപായായുമായി സന്തോഷത്തോടെ ഈദ്‌ ഗാഹിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നത് ഇപ്പോൾ എന്റെ കയ്യെതുനത്തിൽ നിന്നും ഒരുപാട് അകലെയാണെന്ന യാഥാർത്ഥ്യം ഇന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു.പോരാത്തതിനു ഇന്ന് ignou വിൽ  ക്ലാസും ഉണ്ടായിരുന്നു.ബസ്സിൽ കയറിയപ്പോഴേ ചിലരൊക്കെ എന്നെ അതിശയത്തോടെ നോക്കുനത് ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഈ കുട്ടിയ്ക്ക് പെരുന്നാൾ ഒന്നുമില്ലേ എന്നായിരിക്കും അവരുടെ മനസ്സിൽ.ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിലെത്തിയപ്പോഴും എല്ലാവരുടെയും ചോദ്യം ഇന്നെന്തിനാ പോന്നതെന്നയിരുന്നു.എനിക്കുമറിയില്ലായിരുന്നു എന്താണെന്നു.


                  മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു വിമ്മിഷ്ട്ടം.ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു ബിരിയാണി കഴിച്ചോളാൻ ഏട്ടൻ വിളിച്ചപ്പോ പറഞ്ഞു.തൃശൂർ ടൌണിലെ ഒരു restaurant ൽ കയറി ചിക്കൻ ബിരിയാണി ഓർഡർ ചെയ്തു.എന്ടപ്പുറത്തെ ടേബിൾ ഇരുന്നിരുന്ന പയ്യൻമാർ എന്നെ കളിയാക്കുനത് ഞാൻ കേട്ട്."പാവം കുട്ടി അല്ലെടാ പെരുന്നാളായിട്ട് ഒറ്റയ്കിരുന്നു ബിരിയാണി കഴിയ്ക്കുന്നു"."പെരുന്നാളായാതുകൊണ്ട് സ്പെഷ്യൽ ആയിരിക്കും".മറ്റവന്ടെ comment .എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.ശരിയാണ് നല്ല ടേസ്റ്റ്!!!!!!!